#ادب یعنی:
حد و حدود و اندازه ی هر چیزی و هر کاری رو بدونی و از اون تجاوز نکنی!
بعبارت دیگه: حد هر چیزی رو رعایت کنی!
هر کاری رو توو جای خودش بکنی
هر حرفی رو توو جای خودش بزنی!
دنیا شبیه یه نقاشیه
بچه ها!
تا اینجای #قرارها دقت کردید؛ دنیا شبیه یه نقاشیه... یا یه سیستمی که همه چیزش باید سرجای خودش و به اندازه ی خودش باشه!
وگرنه نمیشه! وگرنه کار نمیکنه! وگرنه قشنگ نیست! سالم نیست!
این وسط؛ اون چیزایی که این نظم و تعادل رو بهم میریزن بهشون میگن:
بدی؛ زشتی؛ گناه؛ رذیلت...
و اون چیزایی که این نظم رو نگه میدارن بهشون میگن:
خوبی؛ صواب؛ فضیلت
پس وظیفه ی ما توی دنیا از یه طرف حفظ این نظمه است ؛
از طرف دیگه؛ هر جایی که بی نظمی شده رو به حالت منظم خودش برگردوندنه...
